Tegoroczna „Nagroda Życia” – dla hospicjum w Wilnie
Niestrudzeni w pielęgnowaniu kultury życia
Na Litwie już po raz czwarty rozdane zostały Nagrody Życia („Gyvybės apdovanojimai”) dla ludzi, rodzin i organizacji, którzy szanują i cenią życie, pielęgnują kulturę życia, swoim przykładem i pracą udowadniają, że żyją nie dla siebie, a dla innych. Wśród uhonorowanych jest s. Michaela Rak, dyrektor i założycielka Hospicjum bł. Michała Sopoćki w Wilnie.
Nagrody Życia to niekomercyjna inicjatywa obywatelska, dążąca do pielęgnowania kultury życia. Inicjatorami nagrody są chrześcijańskie media na Litwie: pismo „Ateitis”, portal bernardinai.lt i rozgłośnia Marijos radijas. Organizatorzy i inicjatorzy przedsięwzięcia podkreślają, że jednym z głównych celów nominacji jest promowanie pięknych inicjatyw i działań, które motywują ludzi i całe wspólnoty do tego, aby jeszcze bardziej uwierzyć w moc życia.
Ceremonia nagrodzenia odbyła się w sali Litewskiej Akademii Nauk 30 kwietnia, w Światowym Dniu Życia. S. Michaela Rak odebrała nagrodę za profesjonalną niestrudzoność w pielęgnowaniu kultury życia. Statuetki wręczył minister opieki społecznej i pracy Linas Kukuraitis, który podkreślił, że jest to nagroda za troskę i opiekę nad tymi, których społeczeństwo najbardziej zaniedbuje.
– Zbyt mało uwagi poświęcamy różnym grupom wiekowym, w niedostatecznym stopniu dbamy o godne traktowanie człowieka. Osoby chore i starsze są spisane przez społeczeństwo na straty. Dlatego dziękuję osobie, która przybyła z innego kraju żeby nauczyć nas, Litwinów, jak troszczyć się o takich ludzi i dawać świadectwo wartości życia – mówił minister podczas ceremonii wręczenia nagród.
S. Michaela podkreśliła, że codzienna praca w hospicjum jest świadomym pochylaniem się nad drugim człowiekiem i dawaniem mu nadziei i siły. Przyznała jednocześnie, że dzięki temu, iż działalność hospicjum jest zauważana, idea hospicyjna szerzy się w całym kraju, a placówki opieki paliatywnej powstają już w Kownie, Poniewieżu, Olicie. Wileńskie hospicjum dzieli się też swoim doświadczeniem z podobnymi placówkami na Białorusi – w Grodnie i Witebsku.
– To zaszczyt, że dzisiaj statuetka może być w rękach ludzi hospicjum. Tu razem ze mną są moje współsiostry, pracownicy hospicjum i wolontariusze. Jesteśmy reprezentantami wszystkich tych ludzi, którzy wiedzą, że każda chwila, każdy moment dany sobie nawzajem jest najważniejszy w naszym życiu. Jako hospicjum staramy się właśnie służyć temu każdemu momentowi spotkania z drugim człowiekiem, żeby było to życie piękne, wartościowe i w poczuciu bliskości drugiego człowieka. W tej statuetce widzę radość naszych pacjentów: mimo cierpienia, potrafią się uśmiechnąć i powiedzieć, że są szczęśliwi. Dziękuję bardzo za to dane nam szczęście i poczucie, że jesteśmy sobie nawzajem potrzebni – powiedziała s. Michaela, odbierając Nagrodę Życia.
Nagrody zostały wręczone w siedmiu nominacjach. Ramutė i Stasys Šilkūnasowie, jako rodzina zastępcza wychowali dziesięcioro dzieci, zostali nagrodzeni w nominacji „Za umocnienie rodziny”. Eglė Grendienė, koordynator ds. młodzieży w rejonie koszedarskim, odebrała statuetkę „Za pomoc tym, którzy zwątpili w sens życia”. Organizacja młodzieżowa „Baltai juoda” z Kowna została wyróżniona „Za kształtowanie w młodzieży odpowiedzialnego stosunku do życia”. Centrum Samokształcenia Rodziny i Osobowości „Bendrakeleiviai” otrzymało wyróżnienie „Za duchową i fizyczną pomoc słabszym”. Nijolė Kukuraitienė, psycholog w Centrum Pomocy Rodzinie im. bł. Jerzego Matulewicza – „Za wieloletni wkład w dbanie o kulturę życia”. Zrzeszenie „Padedu augti”, udzielające pomocy rodzinom wcześniaków – „Za budowanie otoczenia przyjaznego dla matki i dziecka”.
Inf.wł.,
Na zdjęciu: s. Michaela Rak, odbierając nagrodę, podkreśliła, że jest ona wspólna dla wszystkich, którzy tworzą hospicjum.
Fot. Grażyna Radzewicz