85. rocznica powstania Seminarium Nauczycielskiego w Trokach
Ocalić od zapomnienia
W tym roku mija 85 lat od powstania Seminarium Nauczycielskiego w Trokach. W ciągu wielu lat uczelnia była główną kuźnią kadry nauczycielskiej dla polskich szkół Wileńszczyzny.
Z każdym rokiem maleje liczba absolwentów byłej uczelni z okresu powojennego. Pozostali organizują spotkania kolegów z lat szkolnych. Piękną tradycją stały się spotkania w Trokach byłych uczniów pierwszej polskiej promocji powojennej. Biorą w nich również udział koledzy zamieszkali obecnie w różnych miastach Polski.
W 2004 roku z okazji 80-lecia powstania Seminarium „Tygodnik Wileńszczyzny” ogłosił konkurs wspomnień z okresu działalności byłej placówki oświatowej. Laureaci konkursu Wilhelm Zajączkowski (Warszawa), Antoni Pawłowicz, śp. Barbara Sidorowicz (Troki), Henryk Fedorowicz (rejon solecznicki) otrzymali dyplomy i nagrody.
20 maja br. w Trokach odbyła się kolejna impreza poświęcona byłej uczelni. W sali biblioteki rejonowej zgromadzili się absolwenci Seminarium Nauczycielskiego wielu promocji, klas z litewskim, polskim i rosyjskim językiem nauczania. Głównym celem imprezy była prezentacja książki autorstwa byłej absolwentki Ony Bražiuniene „Traku mokytoju seminarija”. Na wstępie autorka szczegółowo opowiedziała historię powstania uczelni, o tym, jak zebrała materiał zamieszczony w książce. Zawiera ona 3 rozdziały, obejmujące lata 1924-1937, 1940-1947 i 1947-1957. Wiele uwagi udziela pracy pozalekcyjnej, samorządom uczniowskim, działalności pierwszego dyrektora seminarium Julii Rutkowskiej. W książce zamieszczono wiele zdjęć archiwalnych, w tej liczbie sześć dotyczących pierwszej polskiej promocji powojennej.
Wspomnieniami z okresu nauki podzielili się redaktor książki, absolwentka Seminarium Danuta Žilioniene, byli uczniowie emeryci Aleksander Jutkiewicz, Aleksander Zajączkowski, Vaigale Keršyte, Henrikas Rudelevičius, przedstawicielka promocji klas z polskim językiem wykładowym Zofia Czapkowska. Z dużą uwagą słuchano wspomnień byłego dyrektora Seminarium z okresu lat 1952-1957 Edvardasa Lazauskasa.
Uwieńczeniem imprezy było wspólne wykonanie kilku piosenek z minionego okresu pod akompaniamentem absolwenta pierwszych promocji powojennych Henrikasa Rudelevičiusa.
Podczas spotkań kolegów z lat szkolnych wspomnieniom nie było końca. Wielu wyraziło chęć obejrzeć budynek byłego Seminarium. W ramach prywatyzacji budynek sprzedano i obecnie świeci pustką. Nowy właściciel udziela mu mało uwagi, świadczy o tym opłakany stan byłej uczelni.
Antoni Pawłowicz
Na zdjęciach: wspomnieniami dzieli się Z. Czapkowska, siedzą od lewej - O. Bražiuniene i D. Žilioniene; okładka książki.
Fot. autor