Folklor, który połączył młodzież
Już od trzech lat Wileńska Szkoła Podstawowa im. Jana Pawła II w celu uczczenia pamięci Papieża organizuje Festiwal Młodzieży Szkolnej „Folklor łączy nas”. Każdego roku w kwietniu podwoje szkoły przyjmują dziesiątki uczniów z różnych szkół stolicy, którzy to prezentują dorobek artystyczny swoich środowisk.
W miniony czwartek i piątek, 10-11 kwietnia, w szkolnej auli odbył się kolejny, trzeci już, Festiwal. Zgromadził on 13 szkolnych zespołów, śpiewających bądź tańczących na ludową nutę. W przeciwieństwie do Festiwali z poprzednich lat, gdy na scenie szkoły prezentował się folklor szkół różnych narodowości, w tym roku organizatorzy zaprosili do udziału w święcie wyłącznie placówki polskie. Tegoroczny Festiwal stał się więc wiązanką piosenek i tańców różnych regionów Polski.
Nad przebiegiem Festiwalu, zorganizowaniem całości czuwała grupa robocza, którą stworzyli nauczyciele szkoły: Stanisław Wincełowicz, Nina Tintiriene, Regina Markiewicz, Stanisław Stankiewicz, Teresa Moisiewicz, z Sabiną Naruniec, wicedyrektor szkoły, oraz Aliną Judycką, nauczycielką muzyki, na czele. Każdy zespół wystąpił z 10-minutowym programem, a że święto odbywało się w ciągu dwóch dni, publiczność, składająca się z dzieci i młodzieży tworzących zespoły oraz uczniów klas początkowych szkoły – gospodarza, wcale nie zmęczyła się półtoragodzinnym koncertem.
Przez dwa dni w auli Wileńskiej Szkoły Podstawowej im. Jana Pawła II aż grzmiało od wesołych ludowych przyśpiewek, skocznych tańców, gromkich oklasków dla rówieśników, prezentujących się na scenie. Jak przystało na gospodarzy, święto rozpoczynali i kończyli każdego dnia uczniowie Szkoły im. Jana Pawła II. A ponieważ Festiwal był uhonorowaniem pamięci patrona szkoły, nie mogło zabraknąć nawiązania do tego, co było bliskie i drogie Janowi Pawłowi II. Już podczas powitania wszyscy usłyszeli tak drogą Papieżowi gwarę góralską. Wszyscy też wiedzą, że Papież szczególną sympatią darzył ludzi młodych, kierując do nich listy duszpasterskie, inicjując Światowe Dni Młodych, podczas których spotykał się z młodzieżą całego świata. „Wy młodzi jesteście nadzieją świata. (…) A nadzieja przychodzi do człowieka wraz z drugim człowiekiem” – te słowa listu papieskiego z roku 1985 rozbrzmiewały podczas Festiwalu.
Wiek artystów, którzy zaprezentowali się podczas święta był bardzo zróżnicowany: od najmłodszych uczniów z zerówki aż po tych z klas najstarszych. Jednak ci młodsi wcale nie ustąpili w wykonaniu starszym. Gdy starsi koledzy zdobywali brawa za oryginalne popisy taneczne bądź śpiewacze (nabyte przez lata doświadczenia), młodsi oczarowywali publiczność dziecięcym urokiem, wdziękiem i szczerością bijącą z roześmianych oczu. Mimo iż Festiwal nie zapewnia nagród dla zwycięzców (wszystkie zespoły zostały obdarowane dyplomami i upominkami) zespolacy starali się, by prześcignąć swoich kolegów jak najlepszym wykonaniem.
Na Festiwalu zaprezentowały się zespoły: „Habemus”, „Nastolatki”, „Złote marzenie” ze Szkoły Podstawowej im. Jana Pawła II, „Gwiazdeczki” ze szkoły-przedszkola „Źródełko”, „Wilenka” ze Szkoły Średniej im. Wł. Syrokomli, chór szkolny ze Szkoły Początkowej „Žaliakalnis”, „Plotki” ze Szkoły Średniej im. J. I. Kraszewskiego, najmłodsza grupa „Elfy” zespołu „100 Uśmiechów” z Gimnazjum im. A. Mickiewicza, „Strumyk” ze Szkoły Podstawowej w Kolonii Wileńskiej, zespół wokalny ze szkoły-przedszkola „Wilia”, „Perełka” ze Szkoły Podstawowej na Lipówce, „Ad Astra” z Gimnazjum im. Jana Pawła II oraz zespół tańca ludowego ze Szkoły Średniej w Grzegorzewie. Na scenie i sali aż się mieniło od różnobarwnych strojów. Uczniowie wymienionych zespołów zaprezentowali wiązanki ludowych piosenek; podziwiano mistrzowskie wręcz wykonanie polonezów, polek, krakowiaków, mazurów, tańców kurpiowskich, cieszyńskich, rzeszowskich, kaszubskich, śląskich, lubelskich, łowickich.
Spotkanie prawie wszystkich zespołów polskich szkół stolicy było też swoistą lekcją: kierownicy zespołów i ich członkowie dzielili się tym co potrafią z innymi. Ten sam taniec, ta sama piosenka wykonana przez różne grupy taneczne bądź wokalne na scenie wyglądały inaczej. Dzieci zaś cieszyły się z możliwości występu, spotkania z rówieśnikami, zaprezentowania swego dorobku artystycznego.
„Młodzieży, jesteś wizytówką Wileńszczyzny” – podsumowując dwudniowy koncert zwróciła się do uczniów Janina Wysocka, dyrektorka Szkoły Podstawowej im. Jana Pawła II, dziękując za wspaniałe występy. Szczególne słowa wdzięczności były skierowane do kierowników zespołów. To ich umiejętność kierowania, samozaparcie i wysiłek daje owoc w postaci pięknego zespołu, który reprezentuje poszczególne szkoły. Wręczono także organizatorkom święta – Sabinie Naruniec i Alinie Judyckiej – dyplomy gratulacyjne od stołecznego samorządu, który udzielił finansowego wsparcia Festiwalowi; zaś jego pracownicy – Jarosław Narkiewicz, Edyta Tamašunaite, Renata Lisowska-Urbanowicz – byli obecni na święcie. Festiwal swą obecnością zaszczyciły również przedstawicielki Centrum Etnografii i Folkloru Mniejszości Narodowych Litwy - Irina Zacharowa i Varsa Zakariene.
„Nadzieja przychodzi do człowieka wraz z drugim człowiekiem” – trzeci już Festiwal był kolejną okazją do spotkania z drugim człowiekiem, a tym samym przekazywał jego uczestnikom naukę Jana Pawła II o nadziei, która „zachęca nas do czynienia wszystkiego, co tylko możliwe”.
Teresa Worobiej
Na zdjęciu: ludowe przyśpiewki w wykonaniu najmłodszych były pełne dziecięcej szczerości, wdzięku i uroku
Fot. autorka